Omdat we weer vroeg moesten spelen, was de vraag wie er nu iets vergeten had. Dit keer was het Lieke: ze had geen schoenen en wedstrijdbroekje bij haar. Gelukkig kon ze de sneakers van Daniëlle lenen, en zat het trainingbroekje nog in de tas.
Met een goed gevoel en een doos bonbons voor de scheidsrechters, vanwege de Week van de Scheids, waren we klaar voor de wedstrijd. Leuk detail: er waren twee scheidsrechters die elkaar afwisselden, dus konden ze het doosje mooi delen.
Nog voor de wedstrijd begon, was de sfeer al top. Daniëlle had een zakje met wat “lekkers” meegenomen, wat voor veel hilariteit zorgde. De vooruitblik op een bijzondere avond: dansende lijnen, de paal als onze beste vriend… maar helaas, het bleken gewoon druiven te zijn.
Vanaf het eerste fluitsignaal stond Denise als een rots in de branding en verdeelde ze het spel uitstekend. Emma en Tineke maakten indruk op de buitenposities en sloegen de ballen erin, terwijl Daniëlle op de diagonaal helemaal haar draai had gevonden. Lieke, Karen en Marjan wisselden elkaar mooi af op het midden en zorgden voor een sterk blok en een stabiele aanval. De punten vielen in ons voordeel en we wonnen overtuigend de eerste drie sets.
In de vierde set maakten we het onszelf echter moeilijker dan nodig. De concentratie zakte weg, waardoor we vooral tegen onszelf leken te spelen. Ook de tegenstander schakelde een tandje bij. Het werd een spannende set waarin beide teams dicht bij elkaar bleven. Uiteindelijk trokken wij, met de nodige strijdlust, aan het langste eind en wonnen de set met 26-28.
Met een 4-0 overwinning op zak hadden we natuurlijk een traktatie verdiend. Na de wedstrijd hebben we samen nog gezellig nagepraat, en tot onze verrassing kwam Ruben (oud Atalante H1) ook nog even langs om gedag te zeggen. Een geweldige afsluiting van een mooie avond!
Eindstand: 0-4 (setstanden: 16-25, 16-25, 13-25, 26-28)
