Jade was uiteraard op dit alles voorbereid. Dinsdag stond in het teken van: “Wie staat waar als we met twee handen en een been minder komen opdagen?” Naast je vaste positie én een back-up positie, werd er ook getraind op je back-up-back-up positie. Flexibiliteit ten top, je moet wat met deze dames!
Dus daar gingen we, om 11.30 uur verzamelden we ons bij De Boei, klaar voor de tocht naar Soest. Nou ja, bijna klaar… Malou was namelijk haar kniebeschermers vergeten. Geen paniek, na een snelle pit-stop konden we echt vertrekken. Eenmaal in Soest bleken die kniebeschermers van Malou absoluut onmisbaar, want ze lag voortdurend op de grond (op een positieve manier hoor!). Ze redde de ene na de andere bal van de vloer alsof haar leven ervan afhing.
Daphne het service-kanon maakte indruk op de tegenstander, die hadden ze niet zien aankomen.
In het veld stond Emma stevig als spelverdeler, ze speelde alle drie de sets en deed dat met verve. Ondanks haar eerdere twijfel blonk ze uit met slimme setups en goed verdeelde ballen.
Daniëlle speelde zo’n beetje op elke positie, van passer tot aanvaller, en bracht het team in balans met haar veelzijdigheid.
De eerste set voelde als een goede warming-up, waarin we niet compleet werden weggeslagen en zelf af en toe mooi konden opbouwen.
De tweede set was… tja, hoe zullen we het zeggen? Met twee keer knipperen was het voorbij. Geen idee wat er gebeurde, maar het leek erop dat de tegenstander plots een tandje had bijgezet. Ach, dat kan de besten overkomen, toch?
Marjan maakte daarna flink wat goed met haar services. Een mooie reeks die de tegenstander totaal verraste. De derde set werd zowaar nog spannend! We kwamen op voorsprong, en even leek het erop dat we de winst zouden binnenhalen. Maar helaas, ondanks het feit dat we gevochten hebben als leeuwen, moesten we die voorsprong uiteindelijk weggeven. Jammer, maar het gevecht was er zeker!
En dan na afloop die douches… het leek wel een mistige ochtend in de Alpen. Na een korte verfrissing besloot iedereen om thuis toch maar de uitgebreide douchebeurt te houden, want ja, alle haartjes moesten nog netjes gewassen worden voor het feest later op de avond.
En ja, voor wie het zich afvraagt, we hebben 3-0 verloren. Maar hé, we speelden tegen een team uit de eerste klasse, dus die eindstand is zo slecht nog niet. Daarbij, de derde helft is waar we écht in uitblinken! De sfeer zat er goed in en, naar verluidt, bleef Dames 3 tot de laatste uurtjes schitteren op de dansvloer. We hebben gehoord dat er nog flink door gefeest werd op de reserve-krachten!
Op naar de volgende wedstrijd, met hopelijk minder mist in de douches en misschien wat meer sets op het scorebord. Maar één ding is zeker: knallen doen we sowieso!
